Επίκληση στη λογική

Ξέρω χάθηκα...
Απλά  μετά από ένα χρόνο που κάνω προετοιμασία για να δώσω σε λίγες μέρες παρατήρησα το εξής στον εαυτό μου...
Σήμερα έγραφα λογοτεχνία γενικής και ως γνωστόν οι καθηγητές είχανε βάλει ερώτηση σκέψης.  Ναι...  Διάβαζα ξανά και ξανά την ερωτηση και το παράθεμα,  μα οταν ξεκίνησα να γράφω την απαντηση στο χαρτί,  παρατήρησα στον εαυτό μου οτι εκανα επικλιση στη λογικη και οχι συναίσθημα... Πως το καταφερα αυτο?  Κανονικα επρεπε να γραψω για τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών,  αλλα δεν εκανα τιποτα τετοιο απλα <<μασουσα>> όσα έλεγε το κειμενο.  Τελικα η απαντηση μου,  βγηκε περιπου 8 σειρές...  Τοσο λιγες...  Ναι τοσο λιγες για να μαθημα που είναι το μονο μαθημα τεχνης που υπαρχει στο λυκειο.  Ολα τα υπολοιπα μαθηματα ανήκουν στο συστημα της βαθμοθιριας.  Ολα τα υπολοιπα μαθηματα τα δινω και ολοι υπόλοιποι για να μπούμε στη σχολη που θελουμε.  Τίποτα περισσότερο τιποτα λιγότερο.  Ακριβώς στο όριο της αδράνειας.

• Επίκληση στο λογική: τροπος πειθούς που εχει ως μεσα πειθούς επιχειρήματα, τεκμήρια, στατιστικά στοιχεία κ.α.  
• Επίκληση στο συναίσθημα: τρόπους πειθούς που έχει ως μεσα πειθούς συναισθηματικά φορτισμένο λεξιλόγιο,  περιγραφη,  αφήγηση,  μεταφορές κ.α.