Η πολυκατοικία της μοναξίας (ποιήμα)

Η πολυκατοικία της μοναξίας, 
κάθε όροφος και νταλκάς. 

Κάθε διαμέρισμα και άνθρωπος, 

μοναχικοί, ποτέ πότε χαμογελάνε όμως κανείς τους δεν είναι άτρωτος.

Κάθε μπαλκόνι και καφές, 

δεν μιλούν οι άνθρωποι για το χτες.

Κάθε κορνίζα και μια ανάμνηση, 

στα "γιατί" δεν δίνουν απάντηση.

Κάνανε τις επιλογές τους,

αποδεχτήκανε τις πληγές τους.

Αγάπησαν και αγαπήθηκαν,

κάποιοι από τον εγωϊσμό τους νικήθηκαν.

Η πολυκατοικία της μοναξίας, 

κάθε όροφος και νταλκάς.

Κάθε βλέμμα και συναίσθημα,

κάθε απόφαση τους έχει αποτέλεσμα.

Η πολυκατοικία της μοναξίας,

μόνοι μείνανε στο τέλος της γειρατείας.